سینما، سایه‌ای بر فکر و خیال؛ تسخیر خیال
سینما، قدرتمندترین هنری است که خیال را تسخیر می‌کند؛ گاه با برانگیختن آن، تلنگری به اندیشه‌مان می‌زند و روزنه‌ای نو به رویمان می‌گشاید، و گاهی نیز چونان حجابی، تعقل را می‌پوشاند و مسیر فکر را می‌بندد. این یادداشت رفت و برگشتی است میان نظر و روایت تاریخ در این موضوع جذاب و عمیق...
سینما، سایه‌ای بر فکر و خیال؛ اعتیاد به سینما
آن زمان که تلویزیون فراگیر نشده بود پرده نقره‌ای سینما مردم را جادو می‌کرد و علاقه‌مندان به سینما را در عشق خود می‌سوزاند که پیامدهای منفی نیز به دنبال داشت. در این یادداشت روایت‌های بسیار جالبی از این معضل خواهیم خواند ...
سینما، سایه‌ای بر فکر و خیال؛ از عشق به سینما تا مسخ فرهنگی
اهل سلطه برای تسخیر دیگران از طریق ضعف‌ها و نقص‌های آنان وارد عمل می‌شوند. خرگوش را با هویج، موش را با پنیر، و کبوتر را با دانه می‌فریبند؛ دیدن فیلم‌های «بروس لی»، «جیمز باند» و یا «رمبو» می‌تواند مخاطب مستعد را از طریق پاسخ‌هایی که به نیازهای کاذب قوه غضبیّه‌اش می‌دهد، از خود بیگانه کند و به تسخیر کامل بکشاند ...
آغاز سینمای ناطق فارسی؛ سلسله یادداشت‌های «صدای پای سینما» ʃ)
تاریخ سینمای ناطق ایرانی به نام «عبدالحسین سپنتا» گره خورده است. او که از ساخت فیلم چیزی نمی‌دانست مسیری را پیمود که دست آخر اولین فیلم ناطق ایرانی را کارگردانی کرد. در این یادداشت با تولد سینمای ناطق فارسی آشنا خواهیم شد و مواجهه مردم را به نظاره خواهیم نشست...
سینما، قربانی کشمکش درباریان و مشروطه‌خواهان؛ سلسله یادداشت‌های «صدای پای سینما» ʂ)
سرنوشت اولین سینمای عمومی ایران به تعطیلی گرایید. مطبوعات پیش از انقلاب، علت بسته‌شدن در سینما را به تحریم شیخ فضل‌الله نوری ارتباط دادند؛ اما حقیقت امر دیگری است که در این یادداشت خواهیم خواهند...