تاریخ‌نگاری رایج، اغلب به چرخه‌ی قدرت، فراز و فرود حکومت‌ها و شیوه‌های فرمانروایی می‌پردازد. اما در این میان، زندگی واقعی مردم، روابط میان طبقات اجتماعی و تحولات فرهنگیِ آن‌ها، اغلب در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است. مسئله‌های کلیدی مانند «شیوه زیست و ذائقه‌ی مردم» و «تطورات فرهنگ عامه» همواره بی‌پاسخ رها شده‌اند. این شکاف، ما را بر آن می‌دارد تا در دل تاریخ، به دنبال ردپای زندگی روزمره مردم باشیم؛ تجربه‌ای زیسته که می‌تواند چراغ راه فردای ما باشد. «درواقع» روایتگر دیروز است برای فردایی بهتر.