نویسنده: محمدمهدی حسین‌زاده
در یادداشت شماره قبل به این مطلب، پرداخت شد که عاقبت بسیاری از زنان عاشق سینما که به دنبال معروفیت و محبوبیت سوپراستاری بودند به کجا انجامید و روشن شد که سینمای قبل انقلاب علاوه بر تکنیک‌های بازیگری و استعداد‌هنری، از زنان انتظارات دیگری چون عشوه‌گری، رقص و آواز و در یک کلمه تامین‌جنسی مردان را نیز در فیلم‌ها دارد.
در این یادداشت به این مطلب مهم خواهیم پرداخت که چگونه برهنگی و عریانی زن در سینما تئوریزه می‌شد و عادی تلقی می‌گردید و هر بازیگری که اعتراضی به این روند داشت مورد سرکوب دیگران قرار گرفته و زیر بار فضای رسانه‌ای به شدت تحقیر می‌شد.
سپیده بازیگر سینما در توضیح اینکه در سینما چهره‌ای سکسی نیست و قصد آن را ندارد تا با عشوه‌گری و عریانی جذب مخاطب کند، می‌گوید:« من چهره سکسی نیستم و حتی در یکی از فیلم‌هایم که مرا با مایو دیده‌اید حاضر به بازی نبودم. در آن فیلم یک صحنه بسیار کوتاه کنار دریا بود که بخاطر احترام به اجتماع و سنن اجتماعی یک مایو بسیار پوشیده‌ای به تن کرده بودم اما فیلمساز مربوطه خانم های عادی را به من نشان دادند که مایو دو تکه به تن داشتند و من بعد از دو روز مقاومت با تلقین کارگردان و اینکه مگر تو با این خانم‌ها چه تفاوتی داری و همچنین تایید حرف فیلمساز توسط مردم که سر صحنه حاضر بودند، قبول کردم با مایو دوتکه در فیلم حاضر شوم»[1] دو نکته مهم از این متن برداشت می‌شود که حائز اهمیت است: اول آنکه این بازیگر در تلاش است برچسب بازیگر سکسی را از خود دور کند چراکه جامعه نسبت به این عناوین واکنش منفی داشته است. دومین مسئله توجیه برهنگی به بهانه احترام به سنن اجتماعی است که این بازیگر به آن اشاره می‌کند.
او در ادامه اینطور ادامه می‌دهد: «به نظر من اگر کارگردانی با استفاده از زیبایی های زن بتواند مشتری برای فیلمش جلب کند یا هنرپیشه زنی از زیبایی‌های جنسی خودش بخواهد محبوبیتی برای خود کسب کند، فاصله زیادی بین آن هنرپیشه و بین آن تن‌فروش نیست و با کمال تاسف باید بگویم فاصله آن کارگردان با آن واسطه جنسی بسیار کوتاه است.»[2]
در این قسمت از مصاحبه او از مطالب رایج در توجیه برهنگی زنان عبور کرده و فاصله‌ای که به اشتباه بین «بازیگر سکسی» و «تن‌فروشی» ایجاد شده را برمی‌دارد. بعد از این مصاحبه است که صدای بازیگران فیلم‌های سکسی درآمده و هر یک به نوبه خود سپیده را مورد هجمه قرار می‌دهند.
فروزان ستاره سکسی سینما می‌گوید:« سپیده مثل بقیه سراپا یک کرباس است و حرفهای او از این نظر جالب است که خودش ادعا می‌کند گولش زده‌اند و در فیلم سکسی‌اش کرده‌اند»[3]
ایرن ستاره قدیمی و سکسی سینما: «سپیده گفته است که سکس در زندگی خصوصی کاملا لازم است و گوشه‌ای از زندگی محسوب می‌شود ولی در سینما نه! من از این خانم سوال می‌کنم که مگر سینما می‌تواند از زندگی جدا باشد؟ اگر این خانم سینما را جدی می‌گرفتند و با آن زندگی می‌کردند هرگز چنین اظهارنظر دور از منطقی نمی‌کردند که هر کس در سینما لخت شود با آن زن تن فروش فاصله زیادی ندارد!»[4]
یکی از مغالطاتی که برهنگی را در سینما تئوریزه می‌کرد این بود که سینما همان زندگی است و سکس جزئی از زندگی است پس سکس جزئی از سینما نیز هست. این عده با این حرف به راحتی قبح‌شکنی خود را توجیه می‌کند تا مسیر هموار شده و برهنگی یک امر عادی در جامعه به حساب آید.
آرام، بازیگر سکسی دیگری با استدلالی کاملا به عکسِ استدلال هم‌کیش خود، سعی در نتیجه گرفتن همین مسئله را دارد. ستاره سکسی سینما و تلویزیون می‌گوید: « سینما و زندگی خصوصی کاملا از همدیگر جداست. اگر بازیگری در یک فیلم نقشی سکسی برعهده می‌گیرد این دیگر خودش نیست بلکه حرکات زنی را انجام می‌دهد که به اقتضای سناریو برای پیش بردن داستان فیلم لازم است... هنر پیشه واقعی هیچگاه نمی‌تواند بگوید من فقط در نقش فلان گروه از آدم ها بازی می‌کنم. کنار دریا با چادر توی آب می‌روم، موقع عشق‌بازی زیر پتو هستم و... »
-------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها
[1] .24/4/1357ستاره سینما
[2] .همان
[3] همان
[4] همان